Zgodnie z aktualnymi badaniami najważniejszym czynnikiem leczącym w psychoterapii jest relacja jaka nawiąże się między terapeutą a pacjentem. Wykształcenie terapeuty, o ile tylko jest odpowiednio rzetelne-czyli zakłada studia magisterskie ( psychologiczne, pedagogiczne lub pokrewne) a potem kolejne studia w postaci 4 lub 5 letniego kursu psychoterapii, jest niewątpliwie ważnym elementem procesu leczenia, ale ciągle niewystarczającym. Dołożyć do tego należy jeszcze superwizję, terapię własną terapeuty, stałe dokształcanie się i świadomość własnych ograniczeń. Kiedy te warunki będą spełnione to pozostaje już tylko stworzyć okoliczności do zbudowania dobrej, wspierającej i szczerej relacji z pacjentem. Terapia jest według mnie nie tyle sytuacją leczenia chorego i bezradnego pacjenta przez wykształconego specjalistę, ale przede wszystkim jest spotkaniem dwojga ludzi. Takim spotkaniem, w którym jeden człowiek towarzyszy drugiemu człowiekowi w poznawaniu siebie, odkrywaniu siebie i docieraniu do siebie. Zdrowienie psychiczne niezbędnie wymaga obecności drugiego człowieka. To co najczęściej " zepsuło się " lub czego nie udało się zbudować w relacji z opiekunem czy rodzicem, tylko w relacji z innym człowiekiem, czyli psychoterapeutą, może być naprawione. Dodałabym jeszcze, że w terapii niezwykle ważne jest zaufanie i równie ważna jest nadzieja. Nadzieja właśnie sprawia, że się nie podajemy na tej niełatwej drodze i mimo przeszkód docieramy wspólnie do celu, którym jest spokój wewnętrzny i radość z życia. Piszę to wracając z wiosennego spaceru, gdzie mogłam podziwiać jak natura, wbrew wszelkim przeciwnościom, kolejny raz odradza się do życia. Postanowiłam te wiosnenne odradzanie się przyrody poumieszczać także w doniczkach, w czym niezawodnie pomaga mi jeden z moich psów 😉 Dobrego weekendu i niesłabnącej nadziei💚Hanna Kornas