Dzisiaj Międzynarodowy Dzień Psa, w naszym domu to jeden z 365 dni w roku, w którym psy są ważne. Moi pacjenci wiedzą, że zawsze z radością witam w gabinecie ich psich przyjaciół. Być może dlatego, że kiedy decydowałam o swojej ścieżce zawodowej pod uwagę brałam właśnie psychologię i weterynarię. Zwyciężyła moja miłość do ludzi, ale nigdy nie przestałam kochać również zwierząt. Psy towarzyszą mi przez całe życie, ich jedyną wadą, według mnie, jest długość ich życia. I chociaż z radością przyjmuję w gabinecie pacjentów z ich psami, to moje własne psy zostawiam jednak zawsze w domu. Po pierwsze uważam, że nie wszyscy muszą psy lubić, a po drugie moje psy to szalone atencjuszki, które uniemożliwiłyby mi rozmowę z pacjentem i domagały się całej uwagi skupionej na sobie. Niedawno czytałam opracowanie naukowe o tym, że psy znacząco pomagają przy leczeniu zaburzeń psychicznych, szczególnie depresji. Myślę że dzieje się tak dlatego, że osoby cierpiące na depresję zamykają się w swoim cierpieniu i trudno im otwierać się na świat, psy jednak uniemożliwiają to zamknięcie i wymuszają na właścicielu zarówno to, żeby o nie zadbał, jak również, żeby regularnie opuszczał dom, wyprowadzając psa na spacery. Obecność drugiej istoty ma znaczący wpływ na samopoczucie, jeśli jeszcze ta istota kocha nas bezwarunkowo i wymaga naszej troski to wyniki badań wskazujące na leczące właściwości psów wydają się oczywiste. Dla kociolubnych czytelników, przyznam, że posiadam również i kota, chociaż tu raczej należałoby mówić, że to kot posiada mnie, ale to już zupełnie inna historia😉Hanna Kornas